ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 28ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

Γράφτηκε στις .

 

I. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το 28ο συνέδριο της ΠΟΣΠΕΡΤ που πραγματοποιείται σήμερα υπό καθεστώς πρωτοφανούς διωγμού των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Τα συνδικάτα καλούνται να αντιμετωπίσουν επιθέσεις που παρόμοιές τους δεν έχουμε ξαναζήσει. Είναι η πρώτη φορά που τόσο βάναυσα τα δικαιώματα των εργαζομένων έχουν βαπτιστεί προνόμια και καταπατούνται. Οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί τινάζονται κυριολεκτικά στον αέρα με αναγκαστικές περικοπές στη μόρφωση, στην ψυχαγωγία ακόμα και στη σίτιση.

Η απόγνωση και ο φόβος για το αύριο φωλιάζουν στις ψυχές των εργαζομένων.

Είναι η πρώτη φορά που η κοινή λογική κακοποιείται βίαια και όλα όσα ίσχυαν στο παρελθόν και θεωρούνταν δεδομένα παύουν να ισχύουν.

Τιμωρούνται σκληρά οι κατεξοχήν άμοιροι ευθυνών που είναι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και μένουν στο απυρόβλητο οι υπεύθυνοι για την κατάντια μας. Σε μια παρατεταμένη εποχή συνεχούς αφαίρεσης δικαιωμάτων και κατακτήσεων, καλούνται οι εργαζόμενοι να πληρώσουν για την οικονομική κρίση που μαστίζει την Ευρώπη και τη Χώρα μας.

Οι Έλληνες εργαζόμενοι έχουν συκοφαντηθεί ασύστολα απ’ τους δυνάστες δανειστές - τοκογλύφους αλλά και ακόμα κι από την προηγούμενη κυβέρνηση, παραβλέποντας τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που τεκμηριώνουν ότι είμαστε οι πιο σκληρά εργαζόμενοι και ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι πάνω από το 50% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και όλα αυτά χωρίς να συνυπολογίσουμε ότι η χώρα μας είναι η Ευρωπαϊκή Πολυνησία . Δηλαδή το ευρωπαϊκό κεκτημένο στο να έχουν όλοι υγεία, παιδεία, θρησκευτικά πιστεύω, δημόσια διοίκηση κλπ δεν αφορά το καθένα απ’ τα νησιά μας ;

Συγχρόνως πάλι με τα στοιχεία της ευρωπαϊκής επιτροπής – η οποία δυστυχώς περιορίζεται στο ρόλο του αξιολογητή των τραγικών αποτελεσμάτων των εφαρμοσμένων πολιτικών που εξοντώνουν τους λαούς – είναι ότι η πραγματική ανεργία έχει εκτιναχθεί πάνω από το 25% στην Ελλάδα και το 70% του ελληνικού λαού να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.

Οι προκρούστιες λογικές των μνημονίων και των κυβερνήσεων ως τώρα, μόνο δικαιοσύνη δεν παράγουν. Η ισοπέδωση αποδοχών και εργασιακών δικαιωμάτων πάντα προς τα κάτω και στο έλεος των ιδιοκτητών αφεντικών, φέρνει την αποσταθεροποίηση της κοινωνικής συνοχής. Οι μνημονιακοί νόμοι 3833/2010, 3845/2010 και 4046/2012 και η πράξη νομοθετικού περιεχομένου 6/2012 είναι απαράδεκτοι, αντισυνταγματικοί και αντίθετοι στην Ευρωπαϊκή σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου αλλά και αντίθετοι στις διεθνείς συμβάσεις εργασίας.

Οι συνεχείς αντεργατικές παρεμβάσεις που επιδείνωσαν δραματικά τις εργασιακές σχέσεις και μεγάλωσαν την ανασφάλεια συνεχίζουν να ισχύουν παρά τις εξαγγελίες των εκάστοτε κυβερνόντων ότι κάνουν ότι μπορούν . Οι Έλληνες εργαζόμενοι αισθάνονται ότι έχουν εξαπατηθεί και είναι πολύ δύσκολο εάν όχι αδύνατο να πειστούν περί του αντιθέτου. Οι διάφορες μορφές εργασίας – δουλείας, εξαπλώνονται όχι μόνο στον ιδιωτικό αλλά και στον στενό και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Οι πάσης φύσεως εργολάβοι, οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, οι συμβασιούχοι, οι μερικώς απασχολούμενοι, τα stage παλιότερα, οι ωρομίσθιοι και ένα σωρό άλλα εφευρήματα, καταδεικνύουν την απεριόριστη  ελληνική εφευρετικότητα όταν πρόκειται να καταπατηθούν  τα εργασιακά δικαιώματα στο όνομα μιας αναποτελεσματικής και βλαπτικής πολιτικής.

Παράλληλα με τους αντεργατικούς νόμους ήρθαν και οι νόμοι που σκοτώνουν τα ασφαλιστικά και επικουρικά ταμεία. Η κλοπή και η κατασπατάληση του πλούτου των ταμείων – στο όνομα μιας δήθεν ανάπτυξης για τη «διάσωση της χώρας» – για άλλη μια φορά, είναι σε βάρος όλων αυτών (εργαζόμενων, ανέργων και συνταξιούχων)  που τόσα χρόνια έντιμα και καθαρά ήταν συνεπείς και πλήρωναν τις υποχρεώσεις τους, για να έχουν Υγεία και Σύνταξη, συνταγματικά κατοχυρωμένα «προνόμια», που σήμερα έχουν γίνει ψίχουλα και δεν φτάνουν ούτε για τις στοιχειώδεις ανάγκες.

Καταργούνται οργανισμοί όπως της Εργατικής Κατοικίας και της Εργατικής Εστίας, οι οποίοι θα έπρεπε να χρηματοδοτούνταν  από τους εργαζόμενους και τους εργοδότες, πλην όμως οι τελευταίοι κάπου ξεχάστηκαν. Έτσι παραμείναμε εμείς οι εργαζόμενοι να τους χρηματοδοτούμε, ενώ ο ρόλος του κράτους ήταν να διορίζει μόνο Διοίκηση ως εγγυητή της λειτουργίας. Ξάφνου το κράτος παράνομα, καταχρηστικά και βάναυσα καταργεί αυτούς τους οργανισμούς, στέλνοντας 1.500 εργαζόμενους σε αυτούς μαζί και τους εργαζόμενους στις συνδικαλιστικές οργανώσεις στην ανεργία. Ταυτόχρονα οι χαμηλόμισθοι, χάνουν τα οφέλη που διασφάλιζαν αυτοί οι οργανισμοί. Τα συσσωρεμένο κεφάλαιο – περίπου 600 εκατομμύρια ευρώ – και τα γραφεία που θα στεγαζόταν η νέα αυτοδιαχειριζόμενη υπηρεσία, όπως είχε εξαγγελθεί, χάνονται και αυτά. Δεν μπορούμε παρά να πούμε ένα μεγάλο μπράβο στην ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας!  Κι όλα αυτά γιατί; Διότι στόχος είναι να χτυπηθεί με άλλον ένα τρόπο το συνδικαλιστικό κίνημα.

Η συνεχής λιτότητα η φτωχοποίηση, η ακρίβεια, η ανεργία, η εμπορευματοποίηση της υγείας, της παιδείας, η ανάδειξη του ιδιωτικού τομέα ως «μόνης λύσης», η εξαφάνιση κάθε μορφής κοινωνικής στοργής, η αδικία, η ανισότητα, η ακύρωση των δικαιωμάτων των πολιτών και η καταπάτηση εκ μέρους της πολιτείας, των συνταγματικών της υποχρεώσεων, οδηγούν σε δραματική και βίαιη ανακατανομή εισοδήματος και δικαιωμάτων και ενισχύει πολλαπλασιαστικά τη δύναμη του κεφαλαίου στην πολιτική εξουσία που την χρησιμοποιεί καταστρέφοντας σε μαζική κλίμακα τις ζωές των Ελλήνων  και την Ελλάδα.

Αυτή η κατάσταση κάνει τους εργαζόμενους να νιώθουν οργή για την ανασφάλεια για το σήμερα και το αύριο. Σπρώχνει τους εργαζόμενους στον ατομικισμό που προωθούν με χαρά τα κυρίαρχα επικοινωνιακά μέσα, σε μια κοινωνία απόλυτης σήψης, παρακμής και αποχαύνωσης, με ανθρώπους που αντί να σχεδιάζουν ελπιδοφόρα το μέλλον τους γίνονται νεόπτωχοι και «απαλλοτριώνουν» σκουπιδοντενεκέδες σαν λεία της δικιάς τους επανάστασης για ζωή.

Η τρόικα, η κυβέρνηση και οι ιδιοκτήτες των ΗΜΜΕ καλά θα κάνουν να εγκαταλείψουν κάθε σκέψη για περαιτέρω μείωση μισθών, ατομικές συμβάσεις εργασίας, μη τήρηση κανόνων υγιεινής και ασφάλειας, συνεργεία ενός ατόμου, ενοποιήσεις παραγόμενου έργου, κατάργηση επαγγελματικών αδειών προς χάρη δήθεν της οικονομίας κ.λπ. Οι εργαζόμενοι παράγουν τον πλούτο της χώρας. Αν δεν υπάρξει το αίσθημα της δικαιοσύνης και της αναλογικής κατανομής των βαρών, δεν προβλέπεται ένα ομαλό και ειρηνικό μέλλον αντάξιο της ανάγκης που έχει η χώρα και που σε αυτό έχουμε συμβάλλει όλοι οι εργαζόμενοι.

Η κατάσταση που επικρατεί στον χώρο των ΗΜΜΕ και η διογκούμενη εμπορευματοποίηση βαθαίνουν το έλλειμμα δημοκρατίας, πολιτισμού, πλουραλισμού και κοινωνικής έκφρασης με κυρίαρχο και εντεινόμενο το ρόλο της διαπλοκής σε βάρος του λαού, ενώ παράλληλα υποβαθμίζεται ή προσπαθεί να υποβαθμιστεί συνεχώς ο εθνικός, πολιτιστικός, δημοκρατικός και περιφερειακός ρόλος της Δημόσιας Τηλεόρασης.

Ο έλεγχος από τον στραγγαλισμένο οικονομικά και υποστελεχωμένο ΣΕΠΕ και τις επιτροπές του ΙΚΑ είναι ανύπαρκτος. Οι φιλοεργοδοτικές συμπεριφορές και οι νομοθετικές ρυθμίσεις των μέχρι τώρα κυβερνήσεων προς όφελος της εργοδοσίας, αποθρασύνουν την τελευταία που με τις ενέργειές της ναρκοθετεί το παρόν και το μέλλον  των εργασιακών σχέσεων με απολύσεις, εφεδρείες, «εθελούσιες» εξόδους,  κλπ σε όλο τον χώρο των ΗΜΜΕ, ιδιωτικό, δημόσιο και δημοτικό.

Τα προβλήματα των εργαζομένων στα Η.Μ.Μ.Ε. είναι πολλά και σύνθετα, ιδιαίτερα επείγοντα, αφού αφορούν ακόμα και απολύσεις από τα ιδιωτικά Η.Μ.Μ.Ε., με καταστρατήγηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την αδειοδότηση τους!

Η ύπαρξη σταθερού και βιώσιμου πλαισίου λειτουργίας της Δημοτικής Ρ/Φ έτσι ώστε να εξασφαλίζονται οι εργαζόμενοι είναι αδήριτη ανάγκη.

ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

Πρέπει να αντιδράσουμε ΑΜΕΣΑ. Με ένα συγκροτημένο σχέδιο σε όλα τα επίπεδα. Που θα υλοποιήσει επιτέλους τις αποφάσεις των συνεδρίων μας. Που θα κινητοποιήσει τους εργαζόμενους, θα επιδιώξει λύσεις και θα δρομολογήσει δράση προς το συμφέρον όλων των εργαζόμενων στα ΜΜΕ. Με αλληλεγγύη και ενότητα ανάμεσα στους εργαζόμενους όλου του χώρου των ΜΜΕ και του  Δημόσιου και του Ιδιωτικού τομέα αλλά  και αλληλέγγυα σε κοινούς αγώνες με όλους τους εργαζόμενους.

Ο διοικητικός απολογισμός έχει ως εξής :

Ο διοικητικός απολογισμός που κατατίθεται αφορά τη δράση από τον Φεβρουάριο του 2011 έως σήμερα.  Ο απολογισμός του 27ου συνεδρίου που είχε εγκριθεί θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι του παρόντος απολογισμού.

Όπως όλοι γνωρίζουμε το σημερινό Δ.Σ. της  Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ.  ανέλαβε από 01/07/2009 και από τότε έδωσε συνδικαλιστικές μάχες για να υλοποιηθεί το πρόγραμμα δράσης του 28ου συνεδρίου της Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ .

Από την πρώτη μέρα μπήκαμε στα βαθειά και αγωνιστήκαμε με ταξική συνείδηση για τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων στα Μ.Μ.Ε. και για την ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος στην ΕΡΤ από τότε μέχρι σήμερα έχουμε εκδώσει προς ενημέρωση 180 ανακοινώσεις 150 δελτία τύπου 70 επιστολές προς την διοίκηση και άλλους φορείς 40 υπομνήματα σε υπουργούς της κυβέρνησης και στη διοίκηση της ΕΡΤ, 45 εξώδικα, έχουμε παραστεί σε πάνω από 50 δίκες που αφορούσαν ενέργειες της διοίκησης, συνδικαλιστικά θέματα, απεργιακές κινητοποιήσεις, υπεράσπιση σε δίκες εναντίων των εργαζομένων.

Η δράση της ΠΟΣΠΕΡΤ αν σκεφτούμε το μέγεθός της  και τις δυνατότητές της είναι τεράστια σε όγκο, πολλά δεν μπορούν ν’ αποτυπωθούν σε γραπτό κείμενο αλλά κι αν μπορούσαν θα χρειαζόντουσαν εκατοντάδες σελίδες. Οι   καθημερινές δράσεις και η λειτουργία της Ομοσπονδίας από το πρωί μέχρι τα βαθιά μεσάνυχτα είναι τόσες πολλές και ποικιλόμορφες, τα προβλήματα των εργαζομένων (εργασιακά, οικονομικά, υγείας κ.λ.π.) καθημερινά πολλαπλασιάζονται και λόγω  της ύφεσης και λόγω της βάναυσης πολιτικής των κυβερνήσεων. Η Διοίκηση αν και μπορούσε πολλά απ’ αυτά να τα λύσει συνεχώς δημιουργούσε νέα βάζοντας ασπίδα νομικά προσχήματα ή και τη Νομική Υπηρεσία πολλές φορές εκμεταλλευόμενη και το γεγονός της ανασφάλειας των εργαζομένων επέτεινε το πρόβλημα. Σε πολλές περιπτώσεις η ΠΟΣΠΕΡΤ δρώντας είτε με τους νομικούς της συμβούλους είτε δικαστικά είτε και με τη δυναμική που άρμοζε στην περίπτωση απέτρεψε τα χειρότερα.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ

Η πρώτη κατά σειρά ενεργειών της Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ. μετά το συνέδριο του Φεβρουαρίου του 2011 ήταν να διεκδικήσει με όλους τους τρόπους (επαφές σε υπουργεία, απεργίες, παραστάσεις στη Διοίκηση κλπ) να σταματήσουν οι άδικες κι αναίτιες περικοπές που είχε υποβληθεί το προσωπικό της ΕΡΤ.

Συγχρόνως την ίδια εποχή ξεκίναγε ένας νέος Γολγοθάς για τους εργαζόμενους της Ελλάδας και ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, δημόσια και ιδιωτικά. Ήρθε νέο μνημόνιο με νέα δεινά , φορομπηχτικούς νόμους, χαράτσια , συγχωνεύσεις  και κλείσιμο οργανισμών, εφεδρείες, απολύσεις . Νέες μεγάλες μειώσεις μισθών και ανατροπή όλης της εργατικής νομοθεσίας βαφτίζοντας τις κατακτήσεις, για αξιοπρεπή διαβίωση στη δουλειά, προνόμια, τα οποία κατάργησαν, όπως οι ΣΣΕ, ωράρια, απελευθέρωση των απολύσεων, επιδόματα ανεργίας κλπ.

Σε όλα αυτά συντεταγμένα και με τις άλλες ενώσεις του χώρου των ΜΜΕ προχωρήσαμε σε κινητοποιήσεις πρωτοφανείς για τον χώρο που εκπροσωπούσαμε και κάναμε δράσεις πολυεπίπεδες και καταφέραμε σε μερικές περιπτώσεις να παγώσουμε ρυθμίσεις μεσαίωνα  που ήθελε να εφαρμόσει η πολιτεία όπως η εφαρμογή του Ενιαίου Μισθολογίου και η πρώτη Εφεδρεία στην ΕΡΤ που αφορούσε το 10% των υπηρετούντων συναδέλφων (τελικά εφαρμόστηκε μια δεύτερη εφεδρεία που το μέγεθός της αφορούσε δυστυχώς 8 έως 10 συναδέλφους, για τους οποίους  η ΠΟΣΠΕΡΤ ήταν αρωγός στα δικαστήρια, για όσους ζήτησαν. Επίσης συμμετέχει ενεργά στην εφεδρεία των συναδέλφων του ΙΟΜ και του ΕΟΑ.

Την ίδια εποχή που στον ιδιωτικό τομέα των ΜΜΕ οι εργαζόμενοι βάλλονταν κατά ρυπάς η πολιτεία μέσω του ανεκδιήγητου Μόσιαλου αλλά και με κυβερνητική σφραγίδα γιατί μην ξεχνάμε ότι είχε παρθεί απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, προσπάθησε να συρρικνώσει – διαλύσει την ΕΡΤ κλείνοντας κύριο παραγόμενο έργο της και να συκοφαντήσει τους εργαζόμενους σ’ αυτήν. Οι αντιδράσεις μας ήταν άμεσες, δυναμικές, καίριες. Εκτός από τους αγώνες μας με απεργιακές κινητοποιήσεις για όλα τα παραπάνω θέματα, καταφέραμε να έχουμε συμπαραστάτες το σύνολο των εργαζομένων της ΕΡΤ , τεχνικό προσωπικό, καλλιτεχνικό προσωπικό, διοικητικό προσωπικό, δημοσιογράφους. Καταφέραμε επίσης να έχουμε μαζί μας σύσσωμη την τότε αντιπολίτευση και πολλούς βουλευτές απ’ την τότε κυβέρνηση που με δηλώσεις τους αλλά και με υπογραφές σε έγγραφα και τροπολογίες βοήθησαν κι αυτοί ώστε σήμερα να υπάρχει ένα στάτους όχι αυτό που θέλαμε αλλά αυτό που πρέπει με κάθε τρόπο να επιδιώξουμε να παραμείνει και να καλυτερεύσει.

Οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ που μας χρωστάνε χιλιάδες ρεπό (25.000) που έχουμε αρχίσει και δουλεύουμε πλέον χωρίς ωράριο, που χρηματοδοτούμε πολλές φορές (με τα εκτός έδρας κα) παραγόμενο έργο της ΕΡΤ, που με αυταπάρνηση, φιλοτιμία, ζήλο κι επαγγελματικότητα έχουμε αποδείξει ότι εμείς είμαστε οι θεματοφύλακες της Δημόσιας Τηλεόρασης.

Έχουμε κάνει και κάνουμε συνεχείς παρεμβάσεις για προσλήψεις των ΣΟΧ, οι οποίοι βρίσκονται σήμερα στην ΕΡΤ χάρη στις προσπάθειες της ΠΟΣΠΕΡΤ και μόνο και αυτό δεν το λέμε σαν επιτυχία, αλλά το λέμε για να καταδείξουμε την ανευθυνότητα διοίκησης και κυβέρνησης και οι οποίοι σήμερα δεν φτάνουν μετά από τις περίπου 1300 αποχωρήσεις από την ΕΡΤ που όλοι γνωρίζουμε γιατί και πώς έγιναν.

Έχουμε κάνει και κάνουμε συνεχείς παρεμβάσεις, ώστε να σταματήσει αυτή η εκμετάλλευση του ανθρώπινου δυναμικού της ΕΡΤ και να γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για τη διετία που έρχεται στο 1/5 των αποχωρησάντων και κατόπιν του προσωπικού που απαιτείται.

Βρεθήκαμε δίπλα σε όλες τις διεκδικήσεις αλλά και στις διώξεις που υποστήκανε οι εργαζόμενοι των ΜΜΕ. Με όποιο τρόπο μας ζητήθηκε δηλώσαμε παρόντες. Επιπλέον κάναμε δράσεις κι ενισχύσαμε οικονομικά τους ανθρώπους των ΜΜΕ (Ξένιος, Αλτερ, ελευθεροτυπία, κλπ) αλλά και άλλους δοκιμαζόμενους εργαζόμενους όπως ναυπηγεία Σκαραμαγκά, εργαζόμενους στη Βιομηχανική Μεταλλευτική στη Θεσσαλονίκη, στη Συμμαχία σταματήστε τον πόλεμο κλπ.

* Συμμετείχαμε οικονομικά και ενεργά σε συναυλία που διοργάνωσαν οι εργαζόμενοι Alter, Ελευθεροτυπίας και μετά από πρόταση του ΕΚΑ έγινε ποδοσφαιρικός αγώνας και τα έσοδά του πολλών χιλιάδων ευρώ διατέθηκαν στους δοκιμαζόμενους εργαζόμενους.

Οι δράσεις της αυτής της Ομοσπονδίας  και λόγω των συγκυριών, ήταν διαρκείς και πολυεπίπεδες. Για να μην σας κουράσω γιατί όλοι συμμετείχαμε, ο καθένας με τον τρόπο του και τον χρόνο του , σ’ αυτές, συνοπτικά αναφέρω κάποιες απ’ αυτές.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ. ενωμένη έδειξε προς όλους πως μπορεί να προχωρήσει με αποφασιστικότητα και να αποτρέψει με όλους τους τρόπους τη συνέχιση αυτών των πρακτικών που μας έχουν φέρει στις εφεδρείες, στις απολύσεις, στην κατακρεούργηση των εργασιακών σχέσεων, στη φτώχεια και στην ανέχεια και για λόγους ουσίας και για λόγους νομιμότητας.

Αυτή την εποχή που δυσκολότερη της δεν έχει υπάρξει πρέπει το συνδικαλιστικό κίνημα να λειτουργεί ενωτικά, δημοκρατικά χωρίς συγκεντρωτισμό και πελατειακές σχέσης.

Έτσι λειτουργήσαμε κι εμείς. Στηρίξαμε τους θεσμούς που απορρέουν από το καταστατικό μας - Διοικητικό Συμβούλιο – Γενικό Συμβούλιο – Γενικές Συνελεύσεις – Αυτόνομο ρόλο Πρωτοβάθμιων Σωματείων.

Ο κύριος στόχος μας ήταν η διαφάνεια, η ενότητα, η ανάκτηση της χαμένης επαγγελματικής αξιοπρέπειας των υπαλλήλων της ΕΡΤ, η διατήρηση των αποδοχών τους, η διατήρηση του κύριου παραγόμενου έργου της ΕΡΤ και του μη ξεπουλήματος της περιουσίας της και των αποθεματικών της, η διασφάλιση εργασίας όλων των εργαζομένων στα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης, η διασφάλιση αξιοπρεπούς εργασίας όλων των εργαζομένων, η αλληλεγγύη και η συμπόρευση με όλους τους εργαζόμενους, ίση αμοιβή για ίδια εργασία, ο αγώνας ενάντια στα αντεργατικά, αντιλαϊκά και βάναυσα νομοσχέδια που φτωχοποιούν τον Έλληνα πολίτη και κάνουν μια υπερήφανη χώρα, χώρα των ανέργων, των άστεγων, χώρα των συσσιτίων και της ελεημοσύνης.

Η ΠΟΣΠΕΡΤ με τόσα λίγα μέσα και με πολλούς «απέναντι», αυτή την τριετία κατάφερε πολλά και σε όγκο και σε ουσία και δεν είναι μόνο αυτά, που αναφέρονται παραπάνω αλλά και πολλά άλλα.

Το κυριότερο όμως είναι ότι ΠΟΣΠΕΡΤ και αντίπαλοι δεν υπάρχουν πια !! Η ενότητα που κατακτήθηκε και που σήμερα αποδεικνύεται είναι το βασικό θεμέλιο για τις μελλοντικές διεκδικήσεις μας.

Μ’ αυτά τα λόγια κλείνω τον απολογισμό μιας 3ετίας που είχε πολύ πόνο, δάκρυ, δουλειά, δουλειά, δουλειά, δουλειά, καθόλου χαρά και σας προτείνω να τον υπερψηφίσετε.

Ιούλιος 2012